Τι είναι Λειτουργικό Σύστημα;
Λειτουργικό σύστημα (ΛΣ) είναι ένα σύνολο προγραμμάτων που λειτουργεί ως σύνδεσμος ανάμεσα στα προγράμματα του χρήστη και το υλικό και καθορίζει τον τρόπο λειτουργίας του υπολογιστικού συστήματος, ελέγχοντας και συντονίζοντας τη χρήση των μονάδων του από τα διάφορα προγράμματα εφαρμογής των χρηστών.
Σκοποί ενός ΛΣ:
Σκοποί ενός ΛΣ:
- Η διευκόλυνση των χρηστών. Τα ΛΣ υπάρχουν επειδή κάνουν πιο εύκολη τη χρήση των υπολογιστικών συστημάτων και δίνουν τη δυνατότητα σε ανθρώπους με μικρές γνώσεις γύρω από τους υπολογιστές να εκτελέσουν πολύπλοκες εργασίες.
- Η διευκόλυνση των προγραμματιστών. Χωρίς ΛΣ κάθε πρόγραμμα έπρεπε πχ. να ελέγχει τακτικά το πληκτρολόγιο για είσοδο από το χρήστη, να γνωρίζει της ακριβείς εντολές που πρέπει να στείλει στον εκτυπωτή για να τυπώσει κάτι ή να οργανώνει μόνο του το χώρο αποθηκεύσεις ον δεδομένων του σε ένα σκληρό δίσκο.
- Η αποδοτική λειτουργία του υπολογιστικού συστήματος. Δηλαδή η όσο καλύτερη χρησιμοποιήσει του υλικού, ώστε να κατανέμεται καλύτερα το υπολογιστικό φορτίο. Το ΛΣ διατίθεται την "γενική εικόνα" όλων τω προγραμμάτων που πρέπει να εκτελεστούν, όλων των χρηστών του υπολογιστικού συστήματος και των αναγκών τους έτσι, μπορεί να ρυθμίσει καλύτερα ποια προγράμματα θα εκτελεστούν κτλ.
Λειτουργικά συστήματα
- Λειτουργικά συστήματα Ομαδικής Επεξεργασίας
- Λειτουργικά συστήματα Προγραμματισμού
- Λειτουργικά συστήματα Καταμερισμού Χρόνου
- Λειτουργικά συστήματα 3ης και 4ης γενιάς
Στα συστήματα αυτά ο χειριστής του υπολογιστικού συστήματος ομαλοποιούσε τα προγράμματα που υπέβαλλαν οι χρήστες έτσι το ΛΣ δεχόταν μια ομάδα ομοειδών προγραμμάτων (π.χ. προγραμμάτων COBOL), τα επεξεργάζονταν το ένα μετά το άλλο (με τη σειρά εμφανίσεως) και τύπωνε τα αποτελέσματα τους πάλι με την ίδια σειρά. Τα πρώτα αυτά λειτουργικά συστήματα παρουσίαζαν τα ακόλουθα βασικά μειονεκτήματα:
Υποαπασχόληση των συσκευών: Σε ένα ΛΣ ομαδικής επεξεργασίας δεν ήταν δυνατή η ταυτόχρονη εκτέλεση περισσότερων του ενός προγραμμάτων. Έπρεπε πρώτα να τελειώσει ένα πρόγραμμα για να αρχίσει η εκτέλεση του επόμενου προγράμματος της ομάδας. Ένα πρόγραμμα όμως δεν μπορεί να απασχολεί ταυτόχρονα όλες τις μονάδες του Η/Υ, οι οποίες κατά συνέπεια υποαπασχολούνταν για παράδειγμα η ΚΜΕ απασχολούνταν συνήθως σε ποσό στο μικρότερο του 10%.
Εάν ήταν δυνατό να εκτελούνται πολλά προγράμματα ταυτόχρονα, θα μπορούσε σε μια δεδομένη χρονική στιγμή κάθε ένα από αυτά να απασχολεί και διαφορετική μονάδα. Έτσι θα περιορίζονταν ο ανενεργός χρόνος κάποιων μονάδων του υπολογιστή.
Το χρονικό διάστημα το όποιο μεσολαβεί από τη στιγμή που ο προγραμματιστής θα αφήσει στον υπολογιστή το πρόγραμμα του μέχρι τη στιγμή που θα πάρει τα αποτελέσματα, ονομάζεται χρόνος ανακύκλωσης και στα ΛΣ ομαδικής επεξεργασίας το διάστημα αυτό ήταν πολύ μεγάλο.
Συνήθως τα αποτελέσματα των προγραμμάτων δεν ήταν διαθέσιμα, παρά μόνο αφού είχε ολοκληρωθεί η εκτέλεση όλης της ομάδας. Έτσι ο χρόνος ανακύκλωσης εξαρτιόταν από το χρόνο εκτέλεσης ολόκληρης της ομάδας, ο όποιος να είναι π.χ. 50 ή 100 φορές μεγαλύτερος από το χρόνο εκτέλεσης του συγκεκριμένου προγράμματος.
(Η ανάπτυξη των παραπάνω λειτουργικών αναλυτικότερα θα γίνουν προσεχώς στην ίδια ανάρτηση)